Anna Partyka Judge

 
 
Tyle ci dam
 
czy opowiesz mi swe sny ?
ja znam wszystkie tajne przejścia
do lepszego świata
 
zapytaj mnie
o swe sny
a odpowiem szeptem
muskającej me stopy wody
a złapię ci górny wiatr
na obszarach gorącej ciszy
i mieszaniną kolorów
co oślepia zbocza trzech wzgórz
popchnę cię w stromy nurt kamiennej rzeki
w której zamiast wody
płynie sama noc
 
nie gryź więc mego serca
do bólu do krwi
on przyciemnia moje lustra
w których nie ma już przejść
 
ziemia zdjęta snem
szept zsiniałych warg
blask łuny
echem niesiony krzyk rozpaczy
zamarł w oddali
 
 
Moje wyspy

jam córką dalekich wysp
bez nazwy
córką dalekich wysp
szczęśliwych
branką ognia
co pali włosy
cichej modlitwy
co unosi zapach grzechu
 
biorę życie za słowo
by razem zaglądać w kielichy
czerwonego wina
co gasi pragnienie
i roznieca płomienie wiary
 
moje wyspy chcę ci darować

 
 
***
 
w promieniach moich ramion
otulam cię strzępami uczuć
 
nie
to udręka

więc wyjdź naprzeciw

rozterek szepty
widzę w lustrze
strojąc się ku tobie
 
słyszę śpiew
szyi pocałunków stęsknionej
 
pustkę serca
wypełni mi
sprzedajny poeta
co ostatni slogan
rzucił źródłom Tagu
a ja nad brzegiem innej rzeki
sypnę garść
moich nut najsłodszych